مقایسه حفظ یا قطع اندام تحتانی در آسیبهای شدید ناشی از حوادث ، پس از طی مراحل توانبخشی، از نظر تاثیری که بر بهداشت روانی و عملکردی فرد داشته است

این مقاله که درشماره دسامبر 2016 مجله jbjs چاپ شده است نتایج حاصل از قطع عضو اندام تحتانی را با حفظ عضو از نظر تاثیری که بر عملکرد و بهداشت روانی فرد می تواند داشته باشد مورد مقایسه قرار داد است. این مطالعه در یک مرکز بازتوانی ناشی از حوادث وابسته به نیروی نظامی انگلستان انجام شده است

مولفین این مقاله براین اعتقاد هستند که در مورد تاثیر تصمیم گیری برای حفظ یا قطع عضوی که در اثر حوادث آسیب شدیدی دیده است بر روی عملکرد فرد و بهداشت روانی او مطالعات کمی صورت گرفته است. و به همین خاطر همیشه تصمیم گیری در این موارد با سختی  و دشواری همراه می باشد.

این مطالعه به صورت گذشته نگر و با حجم نمونه 100 بر روی کسانی ضورت پذیرفته که دوره بازتوانی را به صورت کامل در یک مرکز بازتوانی ناشی از حوادث وابسته به نیروی نظامی انگستان پشت سر گذاشته اند. از این میان 36 نفر قطع یکطرفه اندام تحتانی داشته اند. (11 مورد قطع فوری ، 15 مورد قطع تاخیری و 10 مورد قطع بالای زانو) 54 مورد قطع دوطرفه داشته اند ودر 21 مورد نیز تلاش بر حفظ عضو آسیب دیده شده است. متوسط سنی این بیماران 29 (بعلاوه و منفی 6 سال) بوده است. این بیماران در پایان مراحل بازتوانی از نظر میزان توانایی برای راه رفتن به مدت 6 دقیقه ، افسردگی ، اضطراب ، بهداشت روانی و درد مورد مقایسه قرار گرفتند.

 در پایان مراحل بازتوانی بیماران با قطع یکطرفه اندام تحتانی در میزان توانایی برای راه رفتن به مدت 6 دقیقه ، عملکردی به مراتب بهتر از بیمارانی که عضوشان حفظ شده بود و همینطور موارد قطع دوطرفه داشتند.و تفاوتی از این نظر بین موارد قطع فوری و تاخیری وجود نداشت.مواردی که عضوشان حفظ شده بود از بابت توانایی دویدن از همه گروههای دیگر ضعیفتر عمل کردند. در پایان این مطالعه همه موارد با آسیب اندام تحتانی از نظر شرایط روانی ، اضطراب و افسردگی با جمعیت عادی قابل مقایسه بودند. و تا 97% موارد دردهای خود را کنترل می کردند.

این مقاله در پایان نتایج به دست آمده را بازخوانی کرده و تاکید می نماید که مواردی از آسیبهای شدید اندام تحتانی که منجر به قطع فوری یا تاخیری اندام شده اند از نظر عملکردی به مراتب بهتر از آنهایی عمل کرده اند که به هر قیمتی تلاش شده است تا عضوشان حفظ گردد. 

Peter LadlowMScRhodri PhillipMSc, FRCPRussell CoppackMScJohn EtheringtonMSc, FRCPJames BilzonPhDM. Polly McGuiganPhDAlexander N. BennettPhD, FRCP
 
یک نظر شخصی: مطمئنا جراحان و متخصصین استخوان و مفاصل در حوادث منجر به آسیب در اندام تحتانی همیشه تمام تلاش خود را برای حفظ عضو مبتلا به کار می گیرند. و از تمامی راهکارها و ابزارهای در دسترس برای این مهم بهره می گیرند . ولی نتایج حاصل از این مطالعه در آسیبهای شدید اندام تحتانی واقعیتی عینی وغیرقابل انکار است . پزشکانی که با این گونه موارد سرو کار دارند برخی موارد در مراحل ابتدایی و گاهی پس از به کارگیری تمام تلاشها برای حفظ عضو و عملکرد آن به این نتیجه می رسند که قطع عضو مربوطه و استفاده از یک پروتز جایگزین می تواند عملکردی به مراتب بهتر و باکیفیت تر فراهم سازد و فرد را بسیار سریع با توانایی به مراتب بالاتر به جامعه و فعالیتهای طبیعی برگرداند. مطمئتا از جایگاه بیمار و خانواده وی انتظار آن است که تلاشها برای حفظ عضو مبتلا تا جای ممکن ادامه پیدا کرده و از قطع عضو مبتلا تحت هر شرایطی پرهیز گردد. به همین خاطر در مواردی که تیم درمانی به این نتیجه واقعی می رسند که قطع عضو می تواند با نتایج و عملکرد بهتری همراه گردد، در جلسات مشاوره با فرد و خانواده ضمن گشودن ابعاد گوناگون قضیه و چشم انداز روشن حاصل از یک تصمیم گیری صحیح وی و خانواده را برای رسیدن بهترین انتخاب کمک خواهند کرد
خواندن 1751 دفعه آخرین ویرایش در سه شنبه, 28 دی 1395 01:16

نظرات و سوالات

نقشه

[googleMaps addr="iran tehran" addoverview=0 label="Office" width=100% height=190 ]

تماس

  • تهران، شهرك غرب (قدس) تقاطع بلوار فرحزادي و شهيد دادمان، جنب بيمارستان آتيه، ساختمان پزشكان آتيه
    همه روزه 10 صبح تا 2 بعداز ظهر
  • 02188367441
    10 صبح تا 7 بعد از ظهر
  • info@drmarjaei.com
Top
We use cookies to improve our website. By continuing to use this website, you are giving consent to cookies being used. More details…